lunes, 31 de diciembre de 2012

Good Bye 2012, Hello 2013

I tornem a dir adéu a un any més de les nostres vides. Un any en el qual han pasat mil coses, bones o dolentes, però sempre són motius per seguir endevant, lluitar i no deixar que res ens aturi.
En el meu cas, tenco aquest any amb mil somnriures. Amb gent nova al meu costat, amb gent que sempre ha estat amb mi dia a dia, i amb aquelles personas que per poc que signifiquin per mí, i siguin dolentes, fan que la vida no sigui aburrida.
Durant aquest perióde de la meva vida, he dit adéu junt amb el 2012 persones insignificants, persones que m'han fet masa mal o simplemente i en concret no han sapigut valorarma al 100%
He aprés a comprendre millor, a entendre a les personas que están pitjor que jo i a sapiguer valorar el que tinc, que és el millor de tot. Família, parella i amics. En aquesta vida no necessitas gaire cosa per estar content, nomès que nosaltres som egoistes i ho volem tot. Per sort, no hem queixo, i dic ben satisfeta que sóc feliç amb tots els prós i contras que he tingut aquest any. Perquè he sapigut aixecarme de les caigudes i a frontar mil obstácles. Perque he obtingut lo millor de la meva vida.

BON ANY NOU A TOTHOM! x.o.x.o

miércoles, 19 de diciembre de 2012

Realidad

Amigo. Mis consejos siempre tienen doble sentido. Y pueden ser un tanto dulces o un tanto amargo.
No te fíes de nadie. Ni de ti mismo. Porque por así decirlo nuestra cabeza siempre piensa una cosa, y nuestro corazón otra.
En este caso, yo estoy hoy aquí inspirada para contarte una cosa, que supongo sabes. Pero para que veas, que te puedo entender perfectamente.

Nunca la olvidarás. Nunca. Y siento decirlo así, pero es que sabes perfectamente que siempre sera un recuerdo, bueno o malo. Pero siempre permanecerá en ti.
Luego la dejarás de lado una vez conozcas a alguien mejor, que te de todo lo que ella te daba, pero incluso con más valor que ella, con más lujuria. Como me a pasado a mi.

Sabes perfectamente que yo estuve casi un año que no sabia lo que quería, que por su culpa necesite ayuda para salir de ese agujero en el que estaba metida. Que me arrime a un crío para no sentirme sola, porque no tenía con quién confiar, porque me pensaba que todo el mundo me mentía. Y me mataba por dentro hasta que encontré a una serie de conocidos que me acogieron como así decirlo en su grupo de amigos. Me ayudaron a sonreír, lo poco que sonreía por ti, ellos sacaron más carcajadas mías.
Mírame ahora. Estoy con otra persona muy distinta a aquél y soy muy feliz. Que si me faltara él ahora mismo, me vería en un abismo. Por eso digo que sin él no soy nada, ni nadie. Porque es así.
Pensé, e incluso llegue a imaginarme que nunca encontraría a alguien distinto a aquel chico con el que mantuve 3 años de relación. Incluso llegue a creer que dentro de unos años me reencontraría con él y volveríamos a la mierda de siempre.
¿ Sabes que a pasado ?, que he tenido un golpe de suerte, que supe adentrarme en redes sociales, y por muy estúpido e ignorante que suene... Encontré al hombre de mi vida.

Tato... ten paciencia, nada viene sin más. Te lo tienes que buscar tu, igual que te buscas los marrones, búscate la felicidad. Nada será en vano. Y se que si te lo propones lo conseguirás, y nunca la olvidarás, como bien te eh dicho. Pero si que la iras dejando a un lado en tus pensamientos.

jueves, 15 de noviembre de 2012

Preocupación.

Soy de las que se preocupa una y otra vez de lo mismo. De las que pocos meses antes de que llegue el día de una fiesta, o cumpleaños ya está pensando que ponerse, quién vendrá, etc.
Soy ese tipo de persona que confía demasiado en la gente, en los desconocidos, y en los conocidos. Soy de las que le han dado mil palos en esta vida, y de las pocas personas que se intenta aplicar sus propios consejos. Siempre estoy preocupándome o interesándome en las cosas de los demás, siempre estoy intentando poner mi granito de arena para ayudar. Aveces me pregunto que porque no soy bastante fuerte para intentar hacer una larga carrera como psicóloga ya que se me da bien escuchar, y ayudar. Pero me pongo a pensar y digo, báh. No sirvo para estudiar.
Ahora mismo soy una N.I.N.I sí. Ni trabajo, ni estudio. Pero eso no quiere decir que no lo intente, que no este locamente buscando trabajo, o que simplemente no haga nada, hay cosas muy distintas. La palabra "nini" para mi es muy ofensiva. Porque soy de los pocos "ninis" que en casa hacen de xaxa ya que no encuentran trabajo aunque estén cada día en la página web de trabajo buscando algo. Soy de las pocas personas que intentan aportar lo que puede aunque sea limpiando y agradeciendo a sus padres por todo y así estar sin hacer nada y que no te lo echen encara solo que cuando se enfadan contigo. Soy de esas que ayudo y aporto en casa en lo que puedo aunque sea egoísta y aveces me enoje. Además siempre para no estar en casa agobiándome siempre por lo mismo de que me siento inútil salgo y voy al gimnasio. Me saco el carnet poco a poco, y cuando mis padres puedan acabar de pagármelo poder obtenerlo. Así puedo moverme más y ir a buscar en otros lugares algo que puedan ofrecerme.
Soy de las personas que se están preocupando una y otra vez por su físico, que tiene mil complejos aunque a su lado tenga una persona que le diga que para él está perfecta. Soy de las que nunca tiene suficiente. De las que quieren intentar ser más de lo que es, aunque no pueda. De las que cada día se pregunta si será verdad todo lo que me dicen o sí algún día aquello, eso cambie.
Me pregunto día a día que será de mi en un futuro. Y nunca tengo respuesta como mucha demás gente que la obtienen.

martes, 23 de octubre de 2012

Sueño

Hoy he soñado lo mismo que soñé la anterior noche, y es el mismo sueño de mil noches más. En este sueño estaba contigo, estábamos juntos. Vivíamos en nuestro hogar. Llevábamos ya unos 5 años por delante juntos. Yo tenía mis uñas largas y ya no me las mordía... No era una simple ama de casa, también tenía mi trabajo a jornada completa con unos horarios que me permitían hacer mil cosas en casa, y ayudar en otras tareas. Tu estabas trabajando en el negocio de familia como cuando te conocí, y la cosa cada vez iba hacía mejor. Se acercaba el día de mi cumpleaños y yo estaba borde como cada año. Porque tú tenías una cosa que hacer ese día, y a mi me rabiaba. Total, eso que llega una amiga por la mañana a casa... y me da mi regalo de cumpleaños en el vestuario de al lado de la habitación con la puerta cerrada, que hasta ami me extraño. Era un bonito vestido y unas medias para que me lo pusiera esa noche para ver la cabalgata del pueblo de Vilablareix y después el pica pica más ir algún sitio de Gerona a celebrarlo y a tomar algo. Y al dar las gracias a mi amiga tan contenta tocan la puerta del vestuario y la abro... Me encontré un precioso Yorsai Terrier Perla, clavado a mi pequeño Ken delante de mí. Al cogerlo saliste de la nada y me dijiste felicidades por segunda vez cariño. El mejor regalo sin duda. Se acercaba la tarde y fuimos a merendar a casa de tus padres con mi amiga porque se quedaba a casa a dormir. Al acabar la tarde que llegaba la hora en que teníamos que marcharnos a arreglarnos para ir a veros en la rúa nos fuimos a casa a cambiarnos. Vinieron unos amigos más también a ver esa rúa... Después sin más te perdí de vista pero los demás seguían tocando sus instrumentos y tu desapareciste sin más. Acabó la rúa y nos fuimos a casa los cuatro contados que ya estaban conmigo y al abrir la puerta de casa me encontré a toda mi gente y a conocidos dentro, como habían llegado a entrar en casa? Fácil... Tu te escapulliste antes para poder entrarles y hacerme la gran sorpresa. Me quedé sin palabras, y sin duda, fue un gran día!
No se porqué este sueño no solo lo he soñado una vez, si no varias. Ami me da igual si se cumple o no, yo lo único que quiero es estar no solo 5 años contigo si no que toda una vida juntos.

lunes, 8 de octubre de 2012

Infinitas.

¿Ves esa sonrisa?¿Ves esas sonrisas?
Tanto la mía como la tuya. Dicen que están mejor que nunca. Qué no quieren que nos separemos, porque desde que estamos juntos, esas risas tuyas y mías son enormes.
Quiero ser la que despierte tu querer. La que haga que el día sea increíble. Qué nunca quieras olvidar.

Eres lo mejor de todo, de toda mi vida. Y esa es una razón por la que no te quiero perder. Porque quiero unas infinitas sonrisas en mi cara, y en la tuya. Quiero unos infinitos besos, abrazos y caricias. Quiero lo que quizás quiera toda persona de la persona a la cuál ama. Pero yo lo quiero de ti, solo de ti. Y quiero que tengas la necesidad de necesitar todo lo que venga de mi. Y que no necesites a nadie más. Que conmigo tengas más que "suficiente".

Que quieras estar siempre a mi lado. No quiero mucho más...

martes, 25 de septiembre de 2012

Decido, porque decidir...

Decidir es una de las libertades más grandes con las que cuenta el hombre, es un derecho que por naturaleza viene inherente a cada ser humano. Decidir es poder y albedrío sobre tu persona y, si bien no lo que pase en ella, sí por lo menos la expectativa de lo que esperas que suceda a partir del acto de elección.
La decisión solamente está completa cuando se tiene una visión certera de la cuestión a determinar. Al tener conciencia total del hecho, uno puede establecer los parámetros a razón de que cualquiera que sea la decisión esta será por ende responsabilidad total y completa de quien la toma. Por lo cual, cualquier disimulo, engaño, omisión o mentira, corta determinantemente tan privilegiada facultad, y al no tener un panorama completo se trunca la importancia de la verdad y del pleno conocimiento de lo que se está por decidir. 
Yo decido quedarme a tu lado toda mi vida, si tu me lo permites. Dedicar toda mi atención a darte lo mejor que tengo de mi. Decido que veas lo mejor y lo peor de mi, que me conozcas como tal, con mis peros y mis contras. Decido pasar el resto de mi vida junto a ti, mi gran amor.

Whatsapp

El Whatsapp ha matado a los SMS. Es cierto que el whatsapp es rápido, facil, instantaneo... pero ¿donde queda la esencia del SMS? ya no es lo mismo cuando un amigo te felicita por tu cumpleaños o tu pareja te manda un mensaje bonito, ya no es único. El SMS te sorprende, perdura, puedes releerlo una y otra vez y recordar ese mágico momento, en cambio, por whatsapp pierde la magia, pues cada mensaje es un mas de un montón de mensajes sin aspirar a ser especial.

Parece una tontería, pero hay costumbres que puedes llegar a ser espciales que se pierden con el paso del tiempo y la evolución de la tecnología. Sí, es bueno el avance tecnológico, pero no perdamos las viejas costumbres. Yo prefiero ver las fotos en papel, en un album, es la manera mas perdurable de conservarlas, y con el paso de los años encuentras el album lo abres y empiezas a revivir todos esos mágicos momentos con esas personas que te rodeaban y que quizás te siguen rodeando, sabiendo que estuvieron o que siempre han estado ahí compartiendo buenos momentos. Cuando suena tu canción favorita en la radio suena más bonita y mejor que cuando te la descargas y la escuchas una y otra vez, porque cuando enciendes la radio y suena tu canción, te sorprende. ¿A quién no le gustan las buenas sorpresas? A mi me encantan esos pequeños detalles, esa esencia de lo que fuiste, de lo que eres, grabada permanentemente.

Whatsapp, te quiero como método de comunicación rápida, pero si tengo que quedarme con algo, me quedo con mis SMS de siempre.

Lo viejo es lo que hace la esencia. Lo antiguo es lo que llama la atención.

lunes, 3 de septiembre de 2012

No desde siempre, pero si para siempre.

Quiero ser siempre tu meta, siempre tu objetivo. Quiero ser devota de mi pareja, y darte todo lo que nadie pudo ni te dio. Quiero ser tuya, sentirme cerca de ti cada día. Quiero que tengas la necesidad de necesitarme día a día. Que sepas cada día lo mucho que te quiero, y lo que daría por ti.

Que tu sonrisa saca mil mías. Que tus ojos me dicen todo lo que sientes cada vez que me miras, y los míos cuando se cruzan con los tuyos, se dan por despedidos del gran susto que da por ver tanto amor. Que se que alomejor lo que yo siento por ti, no es lo mismo que tu por mi. O que me equivoco y sientes exactamente lo mismo que yo o incluso más que yo. Pero eso sería muy discutible, y nunca llegaríamos a la razón. Porque yo ahora y desde siempre, sentire lo mismo por ti, y cada día aumentará!

No quiero cambiar nada ahora mismo, nada de lo que tengo en mi vida, eres lo mejor que tengo. Y no quiero perderte nunca. Eres la razón de mil peros, y el discurso de mi felicidad. Mi tema de conversación cada día con cualquiera, mi alegría.

Te quiero como nunca, y no te cambiaría por nada en este mundo, quiero estar toda mi vida a tu lado, sentir que me quieres, y que me das cariño. El mismo cariño que te doy y daré a ti cada día de mi vida.

martes, 31 de julio de 2012

Amar

Amar es entender que somos personas imperfectas. Amar es levantarse todas las mañanas y sonreír al ver la cara de la persona que quieres. Amar es tumbarse a mirar las estrellas y soñar con solo una caricia. Amar es cerrar los ojos y ver que no existe nada mas si estas a su lado. Amar es luchar aunque te digan que no. Es entender a una persona sin palabras. Amar es decir la verdad aunque duela. Y amar desde luego no es solo sexo y diversión, el amor duele y hace daño pero también saca lo mejor de cada persona. En definitiva, amar es ser valiente y atreverse a sentir aun sabiendo el dolor que puede causar...



Gracias por hacer de mi una persona con ganas de ser valiente y a treverse a todo lo que me depare nuestra historia... Te quiero infinito.

jueves, 21 de junio de 2012

PauPujol

Prefiero seguir viviendo. Y sí es a tu lado mucho mejor.
Después de todo, no tengo grandes motivos para quejarme o protestar.
Momentos, recuerdos que jamás se olvidarán y muchos otros que aparecerán. Juegos, abrazos, risas aún seguirán.
Desearía que el tiempo se congelase. No quiero que pase el tiempo, cada vez que va pasando me voy atormentando más.
Para ser feliz dicen que solo debes de reír hasta no poder más, dejar tu imaginación volar. Dejar los problemas libres por ahí... Disfrutar el día a día. Y yo eso contigo lo hago. Así que soy completamente feliz. Hakuna matata.

Grita... Grita cuando todo este mal. Grita... cuando estés desesperado y no sepas que hacer. Grita, cuando todo este fuera de control. Grita... cuando todo parezca no tener solución. Cuando veas que siempre es igual. Grita... cuando tus pensamientos no te dejen de atormentar. Grita, cuando me extrañes de verdad. Cuando te quieras desahogar. Grita cuando quieras que el dolor acabe ya. Y después de todo eso, solo sé feliz. Si no quieres que acabe, gritale al mundo que no quieres que acabe, si solo quieres que el tiempo se congele. Gritale. Y enséñale que quieres estar solo conmigo y no con ninguna más. Los momentos cortos que pasamos no los olvidaremos nunca. Siempre los recordaremos, los primeros pequeños momentos.
Nada es fácil. Vivir, respirar, es el desafió del día a día. Podremos llegar a volar, si los dos queremos.
Nos estamos quemando, por suerte. El amor que nos quema, es amor del bueno... Así que fundámonos.

jueves, 7 de junio de 2012

Estiu.

I arriba l'estiu. Els camps es van asecan, i donen a ensenyar la senyal de l'arribada de la calor, de la temporada de la xafogor, i els extrangers. De les tardes insoportables. De ficarta aquell vestit amb tantes ganes de ensenyar el teu gran to moreno de pell. De veure la lluna plena amb el teu xicot a la platja. De estar amb ell i rebosarta de sorra... Acabar dins l'aigua per treure aquella suor que ens envolta la pell. Arriba aquell estiu que fem que sigui inolvidable. Aquell primer estiu. El nostre primer estiu.
Sortirán a la vida moltes aventuras. Algunes serán agradables d'explicarlas, amb les quals riurem i riurem a més no poder. I amb d'altres poder no tant.
Jo el que sé, es que fare que no oblidis el "nostre primer estiu". Farem que sigui gran, molt gran. I el farem nostre de tal manera, que sempre riurem de aquest 2012.
Lo primer diuen que sempre es el que marca més. Doncs avera si es cert i aquest estiu ens marca la bona vida, de estar sempre junts...

miércoles, 30 de mayo de 2012

Tu, y solo tu.

Cuando las cosas no salen como quiero que salgan, me deprimo. Me arizco. Me pongo tensa y a la defensiva. Pero por el simple echo de que nada me sale como quería que me saliera. Cuando estoy sosa, o "borde" por whatsapp solo es porque no ira todo como tenía, teníamos planeado.
Soy muy egoísta, y posesiva. Y lo que es mio que nadie me lo quite... Que anden con cuidado..

La fuerza que tengo dentro de mi, y las ganas de vivir a tu lado, no me las puede quitar nadie. Los miedos, temores, escalofríos, etc que alguna vez me viene, son normales. Ahora que he encontrado algo tan increíble algo que me llena por dentro día si y día también nos veamos o no... No quiero perderlo. Eres mi felicidad, y mi vida entera. Por lo que daría todo y nada, por la que me arriesgaría. Eres aquella razón por la que seguir luchando, todo aquello por lo que saber como decir las cosas, con tal lavía que llegue a hacer ese hueco al vacío dentro del corazón. Que sea esa espina que se clave y nunca quiera salir. Que este sentimiento tienes que saber que no cambiara nunca. Que te quiero con locura, y que siempre será así.

11;infinite.

lunes, 14 de mayo de 2012

PRR&MEG

Tu. La persona a la que quiero a mi lado. La persona que me hace feliz, que me hace llenar ese vacío que tenia dentro. Haces que todo lo vea de otro color. Que no vea nada oscuro, que siempre sea todo más azul. Más amarillo, más rosa, más rojo, más lila...
Siempre he pensado que en esta vida debería de obtener mucho para poder acabar obteniendo el beneficio esperado. La gran clave a la felicidad.
Teniéndote a mi lado, no me hace falta nada más. No gran cosa aparte de mi familia, y grandes amigos de verdad. Eres muy grande, lo sabes verdad? Sabes perfectamente que no me cansare de decírtelo nunca. Que tienes que saber también, que la confianza que te tengo ahora no es la misma que te tenía antes, antes no era capaz de acabar de explicarte todas las cosas que pasaban por mi cabeza. Que cuando me preguntas, y me dices tiernamente que tu me escuchas. Mi corazón hace un gran vuelco al vació. Por miedo de mal expresarme. Pero luego tu dándome ese gran abrazo y ese gran beso en la mejilla y luego en la frente, me haces sentir protegida y llena de confianza. No me gustaría por nada del mundo perderte. "No entra en mis planes" como bien dices tu, el perderte. No, no entran... Sabes que es lo que entran en los míos? :) Creo que te lo puedes hasta imaginar. Imagina... Poder tocar las nubes con el corazón. Volar a otro lugar y sentir otra sensación... Imagina... (en mis planes solo entras tu, y sales tu) Yo lo que quiero es una vida contigo, siempre. Y que así sea si tu también la quieres, ¿no crees? ¿Te apuntas?

Te quiero demasiado!

jueves, 3 de mayo de 2012

Córtate las alas y a correr. Persona especial.

Aveces pensaba que el amor era una mierda con toda sus letras, que era algo completamente torpe y sin sentido alguno, tenia muchas y buenas razones para creer lo que pensaba sobre el amor...
pero tu persona especial llegaste como un día cualquiera a mi vida, y bruscamente me hiciste cambiar mi perspectiva sobre el sentimiento del amor, me dejo llevar por tus palabras y acciones extremadamente tiernas, pero aunque siempre vivo con el temor, se que eres alguien diferente.

martes, 1 de mayo de 2012

Eres.

Eres de lo que no hay, eres increíble.
Tus miradas y pequeños gestos, me dicen lo mucho que me quieres. Tus pequeños detalles, y sorpresas me hacen ver que te gusta verme feliz. Y me hacen ver que cuando me ves de "bajón" o un poco seria, quieres hacerme reír y ponerme bien contenta con cualquier cosa, detalle, cosquilla, mirada, beso...
En realidad... Cualquier cosa que venga de ti... Me hace extremadamente feliz. Así que no te preocupes.
Solo debes de preocuparte, cuando ya no sienta celos de alguna de tus amigas, o de cualquiera. Cuando ya no saque mis sonrisas por ti... Y cuando me cansen tus abrazos, y tus miradas hagan que mi mirada no quiera encontrarse con la tuya. Preocuparte cuando pase alguna de estas cosas, de tantas otras mil.
Pero bueno... Mejor no te preocupes. Porque ya te lo aseguro yo que no pasara nunca. Que nunca tendrás motivos por los que preocuparte.
Cuando te tengo lejos me faltas... Tengo un vacío dentro de mi. Como bien dices decir tu... Cuando me tienes lejos: "tinc un vuit dins meu". Pues lo dicho.
Me haré pesada toda mi vida... Pero puf. No quiero perderte nunca, no quiero ni imaginármelo... Eres lo mejor que me ha pasado, eres lo mejor de mi vida. Eres mi razón por la que sonreír siempre, y por la que tirar hacía adelante. Por la que luchar. Eres mi gran mundo.

lunes, 23 de abril de 2012

Desde aquel domingo 11 que te vi... "Supe que entre nosotros iba a pasar algo grande. Algo por lo que nunca olvidaríamos. Algo por lo que valdría la pena luchar".
En mi cabeza solo tenía en mente, caer bien. Y que como mínimo quisieras volver a pasar un agradable día conmigo, porque te lo pasabas bien, si luego había o surgía algo... No tenía de momento eso en la cabeza aunque mis amigos y mis más conocidos si. Porque para ellos era como si les presentara el novio. Ya que les llevaba días hablando de ti. Y leían mis textos, y veían mi gran entusiasmo y ganas en verte y conocerte en persona. Veían la ilusión de nuevo en mi rostro.
A medida que iba acabando el día, mi corazón se encogía (sabía quizás que podía haber algo de "química" entre nosotros, que podría suceder algo si nosotros quisiéramos). En definitiva, se me encogía el corazón. Pero por el echo de que deberías de volver y ya se habría acabado lo bueno. El día. Nunca olvidare: cuando cada vez nos íbamos acercando el uno más hacia el otro... Cuando ya no sabíamos que hacer, que nos quedábamos sin argumentos de los que reír. Cuando mis amigos querían que no se interpusiera nadie entre nosotros dos, porque veían que nosotros queríamos algo, veían que me gustabas. Y que quería algo. Pero que no tenía suficientes palabras, ni tenía gestos por los cuáles demostrar tal efecto por vergüenza, y porque nos acabáramos de conocér. Cuando cada vez me acercaba más a ti en los asientos de atrás de aquel 4x4 de mi amigo gay y me iba ciñendo hacia tu cuerpo, porque tenía miedo de que aquella fuera la última vez en la que te viera, y mi corazón diera un golpe hacía la ilusión del haber creído encontrar a alguien por fin... Mi mano y tu mano, se arraparon de golpe y estuvieron juntas casi tres cuartos de hora, cada vez con más fuerza. Pero después me di cuenta a la que lleguemos a la hora de la despedida... Cuando tus labios tocaron los míos, di fin a que sabía que podía hacerme ilusiones. A que podía creer, que iba a tener algo por lo que luchar. A que había conocido a alguien increíble, genial.
Luego después vinieron las ganas de perder. Los miedos y los prejuicios. Al haberlo pasado tan mal en un pasado, no podía parar de pensar, en que podría volver a pasarlo mal, o incluso peor de lo que llegué a vivir.
Luego me acuerdo perfectamente, nunca lo olvidaré. Subirme adelante del 4x4 de copiloto, y empezar a hablar del día en si, y de ti a más no poder con mi amigo. Y yo como siempre, tan pesimista. Pero Jordi siempre me daba motivos por los cuales ser optimista en aquella hora devuelta a casa. Me decía que no te veía con mala fe. Y que veía en ti un chico tranquilo, y agradable. Veía que podía suceder algo bonito. Algo más que una amistad.
Nunca olvidaré sus palabras: Intenta-ho. No hi perdrás mai res intentant-ho. I si caus, t'aixecas de nou com has pogut fer fins ara.
Ara lo que tengo que decir, es que no me he caído.
Después nos íbamos viendo, y viendo. Y nunca olvidare a mi madre decirme: Mariona... filla... Me puedo encariñar de él?, no se irá?
Y ami me agrado mucho poderle decir, si mama, sí. De él si que puedes encariñarte, porque lo que es por mi parte, no quiero que se vaya nunca de mi lado. Me encanta mamá. Es un dulce de hombre. Mi madre se echo a reír. Y mi amiga Silvia empezó detrás de ella también. Yo iba hablando contigo por whatsapp.... (como no) No podía no hablar contigo ni una hora, que ya te echaba de menos. Y en aquel momento era el momento de la sinceridad... Porque te conté que tenía mucho miedo... Y nos decíamos grandes cosas, que cualquiera diría que estábamos enfermos de amor entonces, y lo seguimos estando. Porque no hay día que nos venga la inspiración después o antes del día.
En definitiva... Mi madre como no, pidió leer algo de lo que me decías... Así que sin más, Silvia se chivo de algo que vio. Y mi madre se sonrojó y dijo: Oh nena, oh. Que bonic, no? Això es amor i l'ho demès són tonterias ;)
Ara nomès puc dir... Que sense tu no sóc ningú, que sense tu la meva vida no te sentit. I que mai, mai, mai, però mai, vui que marchis de la meva vida. Per què sí. Vares arribar no se com ens ho varem fer, pero vares arribar sense més:), pero ara que has entrar en ma vida, no vull que marchis. Perque no ets nomès el meu món senser.. Si no que ets la meva vida, ets la raó de tots els meus somnriures. La raó de perque te tot tant de sentit al cap i a la fí.
Els teus somnriures tot tu, tot tu... La teva mirada, els teus llavis, les teves orelles, el teu cabell, a teva olor... Imposible oblidar. Imposible no voler pasar el que queda de vida amb tu. T'ho vaig dir, i t'ho diré els cops que faci falta, i hem fare pasada fins i tot. Pero quan et vaig dir infinitat, va ser per alguna raó. Perque tu per mi ho ets tot. Perque amb tu vui la meva infinitat.

INFINITAT AL TEU COSTAT AMOR

jueves, 19 de abril de 2012

Pau.

Y comprender que talvez amar es otra cosa. Es sentirse ligeros y libres. Es saber que no pretendes apropiarte del corazón del otro que no es tuyo, que no te toca por contrato. Debes merecerlo cada día.
Ese motor que te da fuerza, rabia, determinación. Ese motor que te da un motivo para volver a casa, para buscar otro gran éxito, para trabajar, cansarte, esforzarte, para alcanzar la meta final. Ese motor que, después, decide hacerte descansar, justo entre sus brazos. Fácil. Mágico. Perfecto. Ese motor amor. 
Y cuando menos te lo esperas, cuando crees que todo va en el sentido equivocado, que tu vida, programada en cada mínimo detalle está naufragando... de repente, sucede.
Él es el único que mirándome me hace un vuelco al corazón♥
Entraste en mi vida, ya sea para aprender de ti, o que tu aprendas de mi. Para que necesites de mi lo que yo necesite de ti. Para llegar a alcanzar juntos la luna y más.

martes, 17 de abril de 2012

testime.

Vale. Dices vale, porque sabes que días buenos y malos hay. Pero momentos bipolares también. Momentos en los minutos se hacen eternos cuando has pasado una agradable tarde con amigos, con los que has reído. En un segundo una persona te puede amargar la existencia. El día que te falte en casa, sabrás lo que es que te falte. Llego a un punto en lo que todo llega a darme igual.
Menos tu. Tu haces que de un paso hacía adelante. Que no me rinda, que siga como estaba hasta ahora. Que no me olvide nunca de sacar mis sonrisas. Las que tanto te gustan. Que no me olvide nunca de que tengo a alguien que quiere estar el resto de su vida a mi lado. Que quiere compartir conmigo sus momentos, y que quiere que comparta los míos con él. Que en difinitíva sean nuestros momentos. Estemos lejos o cerca. Sabemos que la distancia, no va a hacer que nuestros sentimientos cambien.
Sabes que lo que siento por ti es verdadero. Y que no cambiara nunca. Te quiero, y no poco. Lo sabes.

lunes, 16 de abril de 2012

SEMPRE!

Pasar la vida amb tu, estar al teu costat, i que tot el meu entorn hem dongui minimament igual.
Sapiguer que estic a la teva vora, i que hem tindrás proteguida. Hem dona satisfacció a dir que vull estar sempre al teu costat, que vui una vida amb tu. Ets increible, i mai tindré les paraules adecuades per tu.

martes, 10 de abril de 2012

Hazla tuya para siempre.

Todo lo que hagas en la vida será insignificante, pero es muy importante que lo hagas porque nadie más lo hará. Como cuando alguien entra en tu vida y una parte de ti dice que no estas mínimamente preparado para esto y la otra parte dice hazla tuya para siempre.

lunes, 9 de abril de 2012

Infinidad a tu lado.

En mi vida no hay pero que valga para estar mal. Lo que quiero lo tengo, lo que me agrada lo consigo.
Lo que demuestro con palabras, poco a poco se demostrarlo con pequeños echos, pequeños detalles que día a día hacen más fuerte esta relación, este enlace que ha sucedido entre nosotros dos.
No me ha faltado que pase toda una media vida para conocerte bien, tengo toda mi vida para conocerte tal como eres, no me hace falta, saber lo que te gusta (todo) y lo que no, con lo justo y necesario por el momento me basto, porqué se que descubriré en ti, lo que ni tu mismo sabias. Se que te llegare a conocer más de lo que tu o alguna otra persona te conozca. Quiero saber todo, saborear todo, todo momento que estés lejos, como que estés cerca. Momento tras momento, mirada tras mirada que funda el sentimiento del sabor del amor. Todo aquello que nadie quiso apreciar en un momento, que tu estás apreciando demasiado. Que estás dando una cierta importancia. Estás arropando con tus manos, junto tu pequeño corazón. Corazón guardado por persona que quiere infinidad a tu lado, que no quiere perderte en su vida, que quiere compartirlo todo. Que no eres su todo, que eres su nada, porque sabe que nada es para siempre, y que el siempre acaba. Por eso me atrevo ha decir infinidad. Porque no es la palabra textual como un para siempre. Es un símbolo en el cual le doy más importancia que a mil otras cosas, que otra gente de importancia. Símbolo que realizo solo contigo.
Saber explicar, saber comentar, saber escuchar... Mi mejor amigo, amante, compañero:)
El único amor, el chico con lo que vivo el momento de tal manera, como si se me fuera a escapar de las manos. Eres todo aquello que un día no me pensaba que podría llegar tan pronto, que tardaría en llegar. Y has llegado en mi vida de tal manera, que si ahora mismo te perdiera yo no sabría que reacción tendría.
Por mil palabras que escriba, siempre estaré repitiendo lo mismo una y otra vez. Porque es que no me cansaré tampoco nunca de repetírtelo. Quiero una vida a tu lado, quiero infinidad contigo, quiero que seas mi nada en esta vida, quiero que seas mi mundo, y yo ser el tuyo. Ser devota de mi pareja. Ser solo tuya, y de ningún otro. Tus labios junto los míos, el mundo paralelo.

jueves, 5 de abril de 2012

Doble infinito. ¿Sentido doble?

Aveces en esta vida nos tenemos que dar cuenta de que es mejor no definir las cosas. Es mejor no poner mote. Es mejor saber que si ellos te necesitan enseñarles que tu estarás allá. Pero no esperes mucho de ellos. Solo espera, de las personas que no te han fallado, de las personas que te han demostrado estar allí siempre a tu lado, y que no han marchado nunca. No te fíes nunca de las personas que alguna u otra vez, han marchado. Porque volverán a hacerlo. Los que crees tener tan cerca, son los que antes de defraudan. Los que sueles tener mas lejos, son los que siempre estarán allá.
Por otro lado, esta aquella cuya persona que te hace ver todo lo bonito sin saber nada. Que hace sacar mil sonrisas, mil peros y no contras de tu vida. Que sabe demostrarte con pocos echos en tan poco tiempo que quiere estar contigo todo el tiempo ilimitado que pueda.
Esa persona por la que luchar, y por la que no poner solo un tiempo ilimitado o infinito. Si no que un doble infinito.

lunes, 2 de abril de 2012

NADA

Y todo y haber pasado un gran fin de semana a tu lado, me quedo con las ganas de más y más. Quiero tantas cosas a tu lado, y ninguna sin que estés conmigo...
No me imaginaba que estar enamorada significara estar tan pendiente siempre de ti. Sabia que estaría siempre preguntándome si estarías bien, o si estarías trabajando, escuchando música, tomando el sol, jugando a basquet, etc... Mil cosas siempre se pregunta mi cabeza, mi corazón dice que sabe que estás bien, que te se hacen largos los días pero que estás bien. Alegra saber que a ti también te se hacen los días largos. Porque así me doy cuenta de que no solo yo estoy siempre pensando en ti, que tu también piensas en mi.
Aveces dices que quizás seas pesado, quiero decirte que no. Para nada. Me encanta hablar contigo, de nuestras tonterías, de nuestros momentos juntos, de nuestras risas estúpidas, y nuestro día en sí. Hablar de como nos sentimos, de como nos gustaría estar en el momento. Cerca el uno del otro.
Te quiero, lo sabes... Y por nada del mundo te dejaría ir. Por nada del mundo te cambiaría por otra cosa, ni dejaría que algo como lo que está sucediendo dejara de pasar. Eres mi mundo entero, eres todo aquel nada que una no quiere perder.
Aquella infinidad junto a ti, el resto de la vida. Aquella pequeña obsesión de rozar tu piel con mi piel, y sentirme deseada, y sentir que te sientes deseado, que no quieres nada más en aquel momento, que solo a mi, solo a mi y a mis besos, y caricias, a mi, a mi y a nadie más.
Sentir que tocamos el cielo con nuestras manos, que nada ni nadie puede con nosotros juntos, que la confianza no acaba, que día a día estamos más unidos el uno del otro, que siempre sentiremos que si el mundo acaba, es porque nos hemos separado, y como no nos separaremos no acabara nunca, y podremos continuar con nuestro siempre infinitas veces, que podremos seguir siempre siempre y siempre juntos.
Quiero que no me digas ni me jures que no te vas a ir... Quiero simplemente que estés ahí a mi lado siempre. Que hagas todos los echos posibles para que yo vea que si es cierto que puedo contar contigo, que puedo contar en que nunca estaré sola, porque te tendré a ti a mi lado. Junto mis otros seres queridos.
Pasar momentos indiferentes, como diferentes. Pasar mil y uno de ellos contigo.
Quiero una vida contigo, quiero acabar junto a ti, siempre.
PPR<3

lunes, 26 de marzo de 2012

Todo y más.

Puede que algunas cosas me vayan mal. Pero otras me van muy bien. Que estoy mal, pero pocos me lo ven. Que puedo estar bien con solo una de las sonrisas de la mejor persona que tengo a mi lado. De la persona que no quiero perder nunca...
Eres mi vida, por no decir mi mundo. Porque al ser mi mundo te lo susurro al oído, y te digo te quiero las veces que haga falta, para que nunca olvides esa palabra. Quiero que sepas, que lo eres todo, y no hay palabras suficientes para poderme expresar. Solo necesito que me dejes hacer echos a tu lado, que veas que con un simple abrazo, beso, mirada, te lo digo todo. Que me dejes demostrarte que no te has equivocado, y que has elegido a la persona indicada que has encontrado a la persona que quiere estar toda su vida contigo, y quiero que me dejes pensar que yo he encontrado a la mejor persona del mundo con la que yo quiero estar toda mi vida. Con la que lo quiero compartir todo, y no dejar marchar nunca. La persona que en un futuro, me lo dará todo y yo se lo daré a él.
Quiero ser devota de tu presencia, quiero cerrar los ojos junto a ti, y despertarme y solo verte a ti. Quiero infinitas miradas de pasión que salen de tus ojos. Ojos sinceros verdes, que tanto me gustan. Infinitos besos, esos besos tan increíbles que me dejan sin aliento ninguno. Infinitos abrazos, de esos abrazos que vienen del mejor hombre que he conocido en mis 18 años de vida. Definitivamente quiero tu calor infinito rozando el borde de la temperatura de la ternura. Lo quiero todo, pero a la vez no. Prefiero que seas mi nada, antes que mi todo ahora mismo. ¿Sabes por que? Porque nada es para siempre, y todo se acaba. Así que, qué tal si firmas el contrato de la prosperidad del nada. Y estás siempre junto a mi, y dejas que cuide de ti, ¿y yo me dejo cuidar por ti?
Testimo infinitament amor! ♥ ∞

lunes, 19 de marzo de 2012

Droga.

Eres una jodida droga. Mi droga. Estoy enganchada a ti y jamás tengo suficiente. Quiero más, y más y más. Rozar la línea de la sobredosis, esnifar tu olor con fuerza, y que se me quede guardado en mi memoria para cuando me entre el mono de ti. Pincharme cada una de tus palabras en mis venas. Alarmantemente una yonki de tu voz cada vez que me dices en voz baja que me quieres, mientras yo te pregunto (aun sabiéndolo) con voz de tonta "¿qué?" tan solo para que lo repitas y me vaya a dormir con una doble sonrisa. Para algunos, lo más desesperante es no querer desintoxicarme, si no querer morir contigo... ¿y sabes que? La felicidad es la clave para la vida. Cuando fui al colegio, me preguntaron qué quería ser cuando fuera grande. Escribí feliz. Me dijeron que yo no entendía la pregunta. Les dije que ellos no entendían la vida. Ahora mismo mi felicidad eres tu. Solía esperar a que algo cambiara mi vida, hasta que un día te encontré, o me encontraste no lo se muy bien, lo único que sé es que ahora que te tengo, no te quiero perder nunca, y quiero que me lo repitas las veces que haga falta... ¿Sabes?, me he pasado 18 años viendo así el mundo… haciéndome a la idea de que esto que tenemos delante es lo que hay, y que no podemos hacer nada al respecto. Pero entonces llegas tú. Tú y tu mirada irremediablemente bonita. Me abrazas y me das un beso lento o apasionado, me acaricias las muñecas y me clavas los ojos hasta el alma (tus ojos color verde que tanto me agradan). Me dices que me quieres y sonríes. Entonces pienso en todas las veces que he sido capaz de hacerte sonreír de esa manera... Puedo parecer algo tonta, pero de repente me siento capaz de cualquier cosa... Aveces creo volar, y sobretodo cuando te tengo cerca.

No sabes como quitarme ese miedo, pero quieres y te gustaría que desapareciera. Ya se como quitarme ese dicho "sentimiento" de encima de la espalda. Confiando no solo en ti, si no también en mi. Siendo un poco más optimista, y mirando siempre lo bueno que tengo, lo que he obtenido, y del gran beneficio que puedo sacar de mil cosas que se me han podido poner por delante. En está vida me han echo tanto daño, que temo ha que tu también quieras hacérmelo, aunque la cara de buen niño que tienes, y tu inocencia digan que no. De todos modos, yo misma se que no es así, que tu quieres algo nuestro, algo único y que no quieres hacer ningún daño. Solo quieres estar cerca de mi, estar conmigo el tiempo que pueda ser, y no perderme. Y eso es mutuo. Quiero no un siempre, si no un infinito. Infinitos abrazos, infinitos besos, infinitos momentos nuestros. Únicos. PPR ∞

sábado, 17 de marzo de 2012

Preciós!

Cada momento, cada caricia, sonrisa, mirada, gesto. Cada palabra dirigida a ti. Cada comida de nervios, sin ganas de comer, sin ganas de nada, solo impacientes esperando a que llegue el día en vernos, esperando ha que llegue el momento en saltar a tus brazos. Y no querer soltarte...
Eres genial, eres la persona que quiero tener a mi lado el tiempo que haga falta, y espero que sea infinito.
No tengo palabras para expresar lo que siento hacía a ti. Solo tengo mil cosas por hacer, para demostrarte que te quiero junto a mi, y que no puedo tenerte lejos mas de una semana. Que quiero que estés siempre conmigo, y que un día sin hablar contigo se me hace eterno.
Quiero que el nuestro juntos, sea un para siempre si hay suerte.
Te quiero.

martes, 13 de marzo de 2012

Amor

Solo te pido que no desaparezcas. Que estés a mi lado el tiempo que haga falta... Que esperemos que sea largo, y no corto. Que quiero que sepas que eres lo más grande que he podido encontrar, y que no me esperaba encontrar. Que ni la distancia, ni las pocas veces que nos podamos ver en persona cambiara lo que siento por ti en tan poco tiempo, a lo contrario, aumentará. Porque hay que seguir firmes, hay que confiar y no desconfiar en que uno espera, y no caiga en trampa de demás personas. Quiero que nunca cambies esa nueva faceta de levantarte con una gran sonrisa, y esa otra de irte contento aunque cansado por trabajar o mil cosas que hayas podido hacer, y irte ha la cama ha dormir. No quiero que venga otra y le de por descubrirte, le de por descubrir lo que yo he descubierto en ti, y lo que no quiero perder... Por eso te lo repito y te lo repetiré mil veces porque es que ¡joder! (perdón por la mala palabra) tengo miedo, y no poco. Porque en realidad te estoy conociendo y tu me estás conociendo, no quiero que cambies, ni quiero cambiar. Quiero que seamos un nosotros, que haya confianza entre nosotros y que nada ni nadie consigue separar esto que nos une. 
Necesito de ti, como el pez que necesita agua, como el cielo del sol y la luna, necesito tus besos y mimos para seguir pensando que el futuro puede ser como el presente, pero no tan duro.
Me gusta tu sonrisa, me agrada escuchar tu risa... 
Te cuento amor, mis sueños han sido simples y sencillos, nada del otro mundo. Paseos por los sitios más bonitos que pudiéramos imaginar, sonrisas y besos que no tuvieran fin, momentos dulces y relajados donde rodeados de música diéramos rienda suelta a nuestro amor, largos y eternos días con la persona que quiero.
La relación entre dos personas es un trabajo diario, que aunque lento, se hace necesario. No hay cáncer más benigno que aquel que dejamos que nos invada, podemos luchar o dejarnos morir, esforzarnos o abandonar, ilusionarnos o hundirnos, caminar o parar.
Esto tiene que significar un antes y un después.
Quizá la perfección en el amor no exista o la mayoría de los seres humanos no hayamos creído en ella, aun así estoy seguro que muchos "locos o místicos" abran muerto buscando su origen, disfrutando de aquello que buscaban y sabiendo aprovechar las pocas luces de una búsqueda infinita y dura.
Mi perfección eres tu, lo sabes ¿ no ?, no cambiemos de opinión por favor!

Infinite.

lunes, 12 de marzo de 2012

PPR♥

Perque vull que siguin somnriures infinits, que siguin d'aquells que hem fas treure tu, i que ningú més hem pot treure. Moments al teu costat, mil i un a poder ser. I mes endevant poder dir amb el cap ben alt que pot aver-hi mes d'un tu i jo, que pot aver-hi un nosaltres. Un nosaltres en el que poder confiar junts, un nosaltres en el que poder fer mil coses que ens faci sentir be. Que no tinguem que pensar en cap pasat que haguim pogut tindre algún dels dos. Que pensem en el present, en el moment en el que estiguem junts i pensem en nosaltres. I pensar en un proper futur que un dia o altre ens hi agradaría arribar-hi. Ser egoistes treure tot lo positiu de cadascú i lo negatiu, dir-li adéu. Saps que pasa?, què si. Puc tindre temó... Però por ha que algú descobreixi l'ho increible que pots arribar a ser. Que algú més vegui el que jo veig en tu... 

jueves, 8 de marzo de 2012

Un Día...

Un día, la vida me golpeó tan fuerte que me enseñó a resistir. Un día, me mintieron de tal forma que me dolió y entonces aprendí a ir siempre de frente con la verdad. Un día, me falló quien menos imaginaba y entendí que las palabras hay que cumplirlas y de los actos, hacerse cargo. Además, un día lastimé a alguien y fue ahí cuando aprendí a pedir perdón. Un día lo viví triste y cuando llegó la noche me di cuenta que es mucho más bonito sonreír que llorar. Otro día para perdérsela esperando algo que nunca va a pasar. Un día, descubrí que tiene sentido enamorarse y pelear por lo que uno siente. Después de muchos días entendí, que en la vida todos te van a lastimar, pero tienes que encontrar a las personas por las que vale la pena sufrir. Tienes que sonreír. Tienes que saber amar. Tienes que tener la grandeza para aceptar tus errores y la valentía para pedir perdón. Tienes que compartir. Tienes que cumplir. Tienes que olvidarte de los que te critican y unirte a los que te quieren y por sobre todo tienes que vivir cada momento como si fuera el último...

miércoles, 7 de marzo de 2012

;)

Me dicen que hay que ir siempre sin pausa pero tampoco con prisa. Que tengo que mirar por mi, antes que por los demás y que tengo que ir con cuidado siempre a la hora de la verdad con lo que quiero. Que tengo que cuidar lo que quiero que permanezca a mi lado, y que no tengo que aburrir lo que me divierte día a día. Tengo que hacer mil maneras para que no se canse de mi, igual que tengo que hacer otras más para que yo no me canse de él. Que es algo imposible, completamente imposible. Por que se que yo nunca me cansaría, porque soy así de lista, lo que me hace sacar risas y risas infinitas no quiero perderlo... Porque es algo que es imposible que me aburra. Pero como qué de cada persona siempre hay algo diferente, quién sabe si algún día u otro él si se canse.
Siendo pesimista y egoísta... Miro siempre de levantarme cada día con una sonrisa. Y si no puedo siempre miro el móvil y veo motivos por los que sonreír. Veo pequeñas tonterías que me sacan la sonrisa más traviesa y más tonta del mundo. Dicen que soy tonta, que estoy loca, que... qué soy una gran persona, y que por ser tan buena un día u otro me la clavaran. Ya lo han echo bastantes veces, pero eso no me quita las ganas de seguir conociendo, y de seguir demostrando que valgo la pena. Que daría lo que fuera por estar ahí siempre. Que apoyo, admiró, aconsejo, aguanto, sacrifico... por los que me importan. Y que quieres que te diga, parezco idiota porque no hace ni un mes que conozco, y ya daría lo que fuera por aquella persona. Por que estas semanas ha sido el motivo de mis sonrisas.

martes, 6 de marzo de 2012

ilusión

Me parece muy fácil decir no, adiós. Pero aplicarlo cuesta. Me parece muy fácil decir, no... tranquila, todo controlado porque no quiero que nada salga mal. Pero luego cagarla. Ilusionarse es bueno, pero también en realidad tiene algo de malo. Porque es mejor hacer las cosas poco a poco, conocer y luego si surge algo, que surja. Le tengo miedo a todo. Por que no se lo que me puede llegar, no se lo que puede suceder. Yo se lo que me gustaría, pero no se lo que a él le gustaría. Así que cualquiera sigue hacia adelante... Lo único que si se es que no pienso dejar de sacar mis mil y una sonrisas porque se que te gustan, y porque se que a mis amigas les encantan. Y en realidad ami me enamoran mis mismas sonrisas porque nunca se quién se puede llegar a enamorar de una de ellas.
Me dicen que vaya con cuidado que no quieren que me hagan daño, que no quieren que me estampe contra la pared de nuevo, pero... ¿Y si debo de darme contra la pared, para darme cuenta de las cosas? ¿Y si sale todo como a mi me gustaría que saliera? Nunca tendré las respuestas necesarias, ni las correctas a mis preguntas.
No pienso negar, lo que si se de mi. Que me ilusiono demasiado rápido. Y que lo que quiero lo tengo.

lunes, 5 de marzo de 2012

Sencillo.

Dicen que es mejor no esperar nada de nadie que estar esperando siempre, que es mejor ser pesimista que llevarse una desilusión; que el orgullo a veces se encarga de que no entres en razón. Así que mira por ti, porque el mundo es egoísta, si tu no piensas en ti, ¿crees que los demás lo van hacer? Puede ser que tu imaginación vuele y se estrelle o puede que no, pero yo prefiero no dejarle a la esperanza el poder de mi decisión. Cuando has dejado de querer una persona no debes mantenerla ligada a ti por el mero hecho de que te da seguridad y te hace sentir importante. El coste de la independencia es la libertad, y ésta sólo puede ser total cuando uno es honesto consigo mismo y con las personas a las que ha amado.
Tengo mil y un defectos, pero... ¿Y qué? ¿Qué importa? Coge mis virtudes... Es así de sencillo.

No busco nada raro, solo lo esencial a mi vida.

Yo no busco nada raro, sólo alguien que me extrañe aunque hayamos pasado todo un día juntos, alguien que se ponga nervioso al verme, que no se aburra de mis charlas aunque pasemos cinco horas en el teléfono, que se alegre de escucharme. Alguien que me acompañe siempre a casa y haga divertido el camino, por más largo que sea; Alguien a quien pueda besar por un simple impulso sin sentirme atrevida. No me importan los regalos, las cenas ni las flores, mientras él demuestre admiración, me conformo con saber que conmigo es donde más le gustaría estar siempre. Y si estuvieras aquí, nada me gustaría más que vivir todo contigo. Y que conozcas todas y cada una de mis sonrisas, alguien que sólo por mí de todo, que elija quedarse conmigo aunque tenga otros planes, que sienta que antes de mí ninguna otra existió, que sus amigos se cansen de escuchar mi nombre, que escriba las cartas más bonitas del mundo entero aunque tenga la letra fea y sean de dos renglones. Que él piense en mí, mucho más de lo que lo acepta, que sienta que se cae el mundo si discutimos y me abrace tirando su orgullo a la mierda, alguien que me haga reír hasta llorar, y me haga reír cuando no puedo dejar de llorar, que me diga que todas esas canciones de amor le recuerdan a mí, aunque sea mentira, que me diga que estoy guapa, aunque no esté del todo despierta, que me diga que doy los mejores besos, aunque haya habido otra mejor, que me diga que tengo los ojos más bonitos, aunque sean iguales a todos los demás, que le encante mi pelo, aunque siempre esté enredado, alguien que me haga sentir la chica más afortunada del universo, sólo por el hecho de tenerlo. Alguien que me respete por lo que valgo, que me hable al oído aunque sea para contarme como le fue en el día, alguien que me mande un mensaje de buenas noches todos los días. Alguien que nunca cambie su forma de ser conmigo, que acepte a mis amigos. Alguien que sea siempre honesto conmigo. Alguien que me quiera como soy, que acepte mi forma de ser. Alguien a quien de verdad le interese como persona y que me ame sinceramente…

domingo, 4 de marzo de 2012

Importancia.

Cuando te deja de importar lo que dice la gente, es cuando comienzas a ser tu mismo. Cuando conoces a gente nueva, y creas nuevos contactos. Cuando aquel beso ahora se queda en el recuerdo, aquel abrazo, aquel rostro. Cuando aquel recuerdo que estaba manchado de horrores, ahora ya te has olvidado por completo de el. Cuando quieres que te vean como algo más de lo que te ven. Cuando no quieres que acabe el momento, y quieres que sea eterno. Cuando quieres que sea infinito. Que no acabe nunca. Querer conocer, querer observar, luego recordar, y reír de ello. Que una hora se convierta en un minuto por la agradable sensación... Por no perder la ilusión de querer conseguir aquello que te propones. Por creer en ti misma, y por los de tu alrededor. Por los que en un día te roban más de mil sonrisas, por aquellos que quieres seguir conociendo, quieres ver, quieres tratar con ellos... Quieres llegar a más. Nunca dejes de rendir, sigue siempre hacía adelante cueste lo que cueste, con el pero y el contra encima de la espalda. Sigue compartiendo cada sonrisa que sale de tu bello rostro, sigue compartiendo cada carcajada, cada dolor de estómago con tus amigos, cada momento. Sigue compartiendo con tu gran amistad aquellas mariposas en el estómago por qué aquel chico te haya dicho o te haya dejado de decir, comparte tu alegría con tu mejor amiga cuando estés desbordada de ese sentimiento. Cuando no quieres que te traten como una tonta, no te comportes como tal. Siéntete viva, enséñale a la gente que no hay mejor vida sin ti. Que se equivocan, que te necesitan! Igual que tu los necesitas a todos ellos.

sábado, 11 de febrero de 2012

Adrià Cenizo. 22!!

El día 7 de Febrero te hiciste un poco más yayo. Pero eso, ¡no tiene nada que ver! Porque tu cuerpo pide mover el esqueleto y mucho descontrol.
Hoy tienes a tu lado a la gente con la cual has estado este tiempo, tus amigos/as. Los que han estado a tu lado, los que te han aconsejado y los que te han ayudado en todo momento y apoyado.
Estás simples palabras que salen de unas hermanas de una simple amistad infinita, solo son una pequeña muestra, "un pequeño detalle" para decirte qué: necesites consejo, ayuda o apoyo, que sepas que puedes contar con nosotras en cualquier momento. Por mucho que ya no nos ajuntemos, ni nos relacionemos tanto como antes, ni vayamos con el mismo grupo de amigos. Que sepas que aquí estamos, como buenas amigas.
Que disfrutes de está noche como cualquier otra, porque te quedan mil y una por pasar junto tus amigos, y pasártelo en grande, siempre!
Un fuerte abrazo, y un besazo ceni!!<3

Míriam y Elisabeth.

miércoles, 8 de febrero de 2012

Mujer (me parece que no es tan complicado)

Para hacer feliz a una mujer basta ser:
1. Amigo 2. Compañero 3. Amante 4. Hermano 5. Padre 6. Maestro 7. Educador 8. Cocinero 9. Carpintero 10. Fontanero 11. Mecánico 12. Decorador 13. Estilista 14. Sexólogo 15. Ginecólogo 16. Psicólogo 17. Psiquiatra 18. Terapeuta 19. Audaz 20. Organizado 21. Buen padre 22. Muy limpio 23. Simpático 24. Atlético 25. Dulce 26. Detallista 27. Galante 28. Inteligente 29. Gracioso 30. Creativo 31. Tierno 32. Fuerte 33. Comprensivo 34. Tolerante 35. Prudente 36. Ambicioso 37. Capaz 38. Valiente 39. Determinado 40. Fiable 41. Respetuoso 42. Apasionado 
SIN OLVIDAR: 
43. Hacer cumplidos a menudo 44. Adorar ir de compras 45. No montar follones 46. Ser muy rico  47. No ponerla de los nervios 48. No mirar a otras mujeres
Y AL MISMO TIEMPO TAMBIEN SE HA DE:
49. Estar muy por ella sin llegar a ser celoso 50. Llevarse bien con su familia pero dedicándole siempre el mismo tiempo a ella 51. Dejarle espacio pero mostrarle interés por lo que hace 
ES MUY IMPORTANTE, no olvidar nunca:
• Cumpleaños • Aniversarios • Bodas 
Desgraciadamente, incluso cumpliendo estas reglas a rajatabla, su felicidad no está garantizada, ya que podría sentirse agobiada por una vida de asfixiante perfección y largarse con el primer desgraciado-alcohólico-mujeriego que encuentre
COMO HACER FELIZ A UN HOMBRE: 
1. Follar 2. Dejarlo en paz 


;)

miércoles, 1 de febrero de 2012

Todo Ocurre por alguna razón.

Algunas veces las personas llegan a nuestras vidas y rápidamente nos damos cuenta de que esto pasa por que debe de ser así para servir un propósito, para enseñar una lección, para descubrir quienes somos en realidad, para enseñarnos lo que deseamos alcanzar. 
Tu no sabes quienes son estas personas, pero cuando fijas tu ojos en ellos sabes y comprendes que ellos afectaran tu vida de una manera profunda. 
Algunas veces te pasan cosas que parecen horribles, dolorosas e injustas, pero en realización entiendes que sin que superes estas cosas nunca hubieras realizado tu potencial, tu fuerza, o el poder de tu corazón. Todo pasa por una razón en la vida. Nada sucede por casualidad o por la suerte. enfermedades, heridas, el amor, momentos perdidos de grandeza o de pura tonterías, todo ocurre para probar los limites de tu alma. 
Sin estas pequeñas pruebas la vida seria como una carretera recién empaventada, suave y lisa. Una carretera directa sin rumbo a ningún lugar, plana cómoda y segura, mas empañada y sin razón. La gente que conoces afectan tu vida, las caídas y los triunfos que tu experimentas crean la persona que eres. Aun se puede aprender de la malas experiencias. Es mas, quizás sena las mas significativas en nuestras vidas. Si alguien te hiere, te traiciona o rompe tu corazón le das gracias porque te ha enseñado la importancia de perdonar, de la confianza y a tener mas cuidado de a quien le abres tu corazón. Si alguien te ama ámalo tu a ellos no porque ellos te aman sino porque te han enseñado a amar y a abrir tu corazón y tus ojos a las cosas pequeñas de la vida. Has que cada día cuente y aprecia cada momento además de aprender de todo lo que puedas aprender, porque quizás mas adelante no tengas la oportunidad de aprender lo que tienes que aprender de este momento. Entabla una conversación con gente que no hayas dialogado nunca y actualmente escúchales y presta atención. 
Permítete enamorarte, liberarte y poner tu vista en un lugar bien alto. Mantén tu cabeza en alto porque tienes todo el derecho a hacerlo. Repite te a ti mismo que eres un individuo magnifico y créelo, sino crees en ti mismo nadie mas lo hará tampoco. Crea tu propia vida encuéntrala y luego vívela...

Comunidad.

La mayor parte del tiempo los seres humanos nos sentimos seguros. Por medio de la religión hemos sentado bases para lo más temido: lo desconocido. Pero en esta práctica, hemos creado límites para nuestra mente; el sólo pensamiento de que después de la muerte seguiremos existiendo nos da una seguridad que de otro modo no podríamos tener, sin embargo esta seguridad nos ha dado la idea de que somos seres perfectamente definidos y que no podemos sobrepasar los mismos límites que hemos creado, por lo tanto en el caso de que algo rompa estos límites, le tememos, y en un intento de defender nuestras creencias existenciales lo borramos de nuestra mente de cualquier forma posible.


Sin embargo, la vida es muy peculiar. Nuestra propia conciencia puede a veces liberarse de los límites, aunque sea en una pequeña parte. A veces, cuando nos miramos en el espejo, y analizamos nuestra vida desde un punto de vista externo, podemos ver cosas horripilantes... Podemos ver que realmente hemos actuado sin haberlo. No hemos tomado nuestras propias decisiones, todo simplemente ha pasado de alguna forma. Somos máquinas, y nuestro único propósito es sobrevivir, pasar la vida, pero a veces nos parece que no somos nosotros quienes pasamos la vida, sino que somos simples espectadores en un universo donde todo ya está decidido, y donde no podemos concebir la idea de que al terminar la vida, se termina todo.


Pero esto no nos importa mucho, porque no hay nada que podamos hacer. Lo que nos lleva a pensar... que somos realmente muy pequeños en un universo inmenso. Teniendo en cuenta que nos encontramos en un universo probablemente infinito, con un casi infinito número de galaxias, cada una con un inimaginable número de estrellas, muchas de estas estrellas con planetas orbitando alrededor de ellas, y algunos de estos planetas
albergando civilizaciones inteligentes o simples formas de vida, no somos para nada importantes. Piensen en esto: Qué importancia tiene un solo humano de seis mil millones de humanos en total, en una civilización de incontables millones?


Nuestra propia respuesta puede a veces ser aterradora.

lunes, 30 de enero de 2012

Y que me quiten lo bailado!

Huelo a ti. Tu desodorante está en mi cuarto de baño, y al salir de la ducha es difícil no echarse un poco para irme a dormir y pensar que estás a mi lado. Que estas conmigo, echando de mis sueños a todo a aquel mal que quiere intervenir. Todo a sido aprendizaje. Me has enseñado en mucho tiempo lo que es amar, lo que es respetar, y lo que es no querer perder ciertas cosas... He tenido momentos difíciles en está vida, y tu estuviste a mi lado ayudándome, y diciéndome, que todo iba a salir bien. Yo estuve cegada a ti, durante un tiempo. Igual que me gusta pensar que tu también lo estuviste... Te echo de menos sabes?, pero el tiempo que estuvimos juntos nos lo quita nadie. Ni nadie te llegará a conocer tanto como yo, igual que nadie me llegará a conocer tanto como tu me conoces a mi. Que el día que llegue el momento en que otra persona me conozca mas que tu, será el día en el que te haya olvidado por completo, y hayan pasado más de 3 años. Igual que contigo. El día que alguien te conozca más que yo, será el día en el que no nos hayamos visto en más de 3 años. Yo te marqué, y tu me marcaste. Quién sabe lo que pueda pasar dentro de cierto tiempo, quién sabe si seremos amigos, o algo más que eso. O unos simples conocidos.

jueves, 26 de enero de 2012

¿A qué esperas?

¿Te crees que una persona estará ahí siempre a tu lado?, vas muy equivocado. Que sea tonta, no quiere decir que me la puedas jugar una y otra vez. No te has encontrado persona más directa y más clara que yo. Eso lo sabe mucha gente. Nunca has tenido a tu lado "por lo que he escuchado" a alguien que te ha querido para lo malo, y no solo por lo bueno. Solo me has llegado a tener de "verdad" a mi, sin conveniencia. Por que te crees que si no yo voy a estar con una persona egocéntrica, etc... ?¿ No. Fue raro el como sucedió, el como una llego a fijarse tanto en una cierta persona... Eso sabes por que es. Quieras o no, eres tan amable, tan divertido, tan, tan... tu. Qué una no puede describirte con palabras. Por que eres de lo mejor. Pero aveces creo que ya lo tuyo no es tontería, si no que es estupidez! Llegas a ser tan egoísta, por tal de no querer comer la olla a nadie con tus problemas, que sin querer haces daño a los que te quieren ayudar, a los que quieren estar a tu lado. Encima tienes los santos cojones de decir que me necesitas, y luego no haces ningún echo para que yo verifique la cuestión de lo que tu dijiste, era verdad.
Y entonces creerte cuando te dicen que eres mi debilidad... Me llegas a un punto que me matas. Que por mucho dolor que tenga dentro de mi corazón por todo lo que ha llegado a pasar en ciertos momentos, yo estoy ahí con todo mi paciencia aguantando. Quizás porque soy así de tozuda que lo que quiero y me cuesta, lo quiero YA! Pero últimamente me estoy echando atrás. Porque veo que es mejor estar sola, que no acompañada de una persona que lo único que hace es hacerte daño con su puro egoísmo.

viernes, 6 de enero de 2012

Misterio como nos enamoramos, de quien nos enamoramos, del como sucede todo, del como sucedió todo. De los bonitos recuerdos, de los malos recuerdos pero inolvidables recuerdos. Del haber pensado que podría haber durado más años todo aquello, o un simple tiempo más. Del pensar de que él lo era todo y darte cuenta de que lo es todo. Pero que tienes que seguir hacia adelante. Con la cabeza bien alta, y llegar a alcanzar tus mayores objetivos de está vida.

Sí. Miles de historias surgirán. Miles de momentos, de más recuerdos que al día a día irás recordando. Me han dicho que nunca diga adiós, cuando todavía quiera tratar con aquella persona. Pero sentir la sensación de que pareces estúpida... Mata. Aunque... Nunca te des por vencido si sientes que puedes lograrlo... Quizás solo es un puro recuerdo que hace que nazca el sentimiento de añoranza. Asume riesgos por aquellos que te importan.

Pd: Gracias por darme tu apoyo en todo momento hermana. Por aguantarme y por no separarte nunca de mi lado. Te necesitaba, te necesito y te necesitaré.